dünyayı gezmek

hep hayalde kalıyor amına koyim.

hayalini kuracak gibi oluyorum sonra birden gerçeklerin farkına varıyorum

sehpadaki kumandayı almaya üşeniyorum amk, sikmişim dünyayı. sikmişim gezmeyi.

gece gece nüks etmiş arzudur. link

youtube'de dolaşırken bir türk youtubere rastladım en fazla 23 yaşında ve çok düşük bütçe ile dünyayı geziyor. hem de tek başına. sadece kendisi. japonya'da bir dağ evinde bile gönüllü olarak çalışma şartı ile kalıyor.gitmediği ülke yok. güney amerika'ya bile gidiyor.hem çalışıyor hem de geziyor. bir sürü arkadaş ediniyor. eminim çok güzel deneyimler de elde ediyordur. ben de buradan daha çarşıya tek gitmeye korkuyorum.

en büyük hayalim, corona olmasaydı bu yaz ufak ufak başlayacaktım ama işte... yine de vazgeçmiyorum hatta daha da araştırmaya başladım bir şeyleri, birkaç tane ucuz yol buldum. mesela biri aiesec, hep gönüllü olarak bir şeyler yapmak istiyordum. aiesec'te gönüllü olup bi süre emek verdikten sonra yurt dışı projelerine gönderildiğinizi öğrendim. yardım artı başka bir ülkeyi tanıma şansı, var mı bundan güzel bir şey.

milliyetçiliği ve ırkçılığı azalttığını, bizim de ekonomik durumlardan çok tatbik edemediğimiz için çok milliyetçi ve ırkçı(!) olduğumuza dair bir moron düşüncesi gördüğüm eylem. bkz. avrupa'da en ırkçı millet finler, avrupa'nın en mutlu ülkesi de finlandiya ve ekonomilerinden dolayı gezemediklerini hiç sanmıyorum. fransızları hiç söylemiyorum bile... yurt dışına çıkınca kendini bir halt zanneden ve içinde milliyetçiliğe dair en ufak kırıntı bulunmayan bomboş liboş kafası bunlar, daha ağır konuşurdum da neyse...